آفریقا - وقتى بهاین کلمه سحرآميز فكر میكنم قارهاى وسيع و بینظير در نظرم مجسم میگردد با چهرههای سياه و درخشان مردان و زنان و توده كودكان و جنگلهاى انبوه سرسبز و صدها مايل دشتهاى بيكران كه تا افق دور ادامه يافته است. كوه با شكوه كليمانجارو را میبینم كه قلهاش از برف پوشيده شده و آوای خوش و مسرتانگیز احبائى را میشنوم كه اشعارخودرا آن گونه که حس میکنند و بدان باور دارند میخوانند
به قلم ویولت نخجوانی، ترجمه مهناز و برهان افشین
234 :صفحه